vrijdag 20 juli -
I’m Soooo Hurt ….
Vanmorgen vertokken we zonder te hebben ontbeten (ja, ja, niet zo als het hoort maar het kwam gewoon een keertje beter uit) omdat we ons alle vier “versliepen” (zo noemen we opstaan om 8 uur al). Gelukkig waren Jamie en Nikki al uitgebreid gebadderd want die hadden gisteren nog net voor sluitingstijd de spa onveilig gemaakt. Nikki was er zo aan verknocht dat ze bij het afdekken om 21.00 er nog een onbedoelde duik in nam.
De rit voerde eerst naar Hokitika, een plaatsje van wel 2000 inwoners dat bekend staat om de vele jade ateliers. We brachten een bezoekje aan de Jade Factory, waar een aantal mannen en een vrouw de jade aan het bewerken was. Ze vertelden uitgebreid over wat ze aan het doen waren, en lieten ons voelen hoe zwaar pouanamu, oftewel greenstone, is.
Hierna moesten we eerst een goed ontbijtadres vinden. Na enig zoeken kwamen we uit bij een restaurantje waar de jongedames zich te goed deden aan een stack of pancakes met banana, bacon, and maple syrup, en Rob zijn honger kon stillen met een Wild West Coast Breakfast. Ondertussen lazen we ook nog wat typische verhalen in de krant o.a. over de discussie of een opleiding tot prostituée in aanmerking zou kunnen komen voor subsidie.
Hierna werd Nikki van wat extra thermisch ondergoed voorzien, wat hier ook in kindermaten goed te koop is, en gingen Rob, Jamie en Nikki kijken op het strand terwijl Marileen de boekenwinkel doorsnuffelde. Helaas beviel het strand niet zo goed aangezien Nikki haar zus bij het stenen gooien op haar stuitje trof.
Bij de New World werden onze levensmiddelen weer aangevuld en daarna bekeken we nog het leuke St Mary’s kerkje. Helaas was de buitenkant interessanter dan het interieur, al was het wel grappig dat je de naam van een communicantje kon trekken die je dan in je gebeden kon meenemen.
Bij het wegrijden was Jamie helaas weer ongelukkig want ze gooide de deur van de bijrijder dicht, terwijl haar eigen duimtopje er nog tussen zat. Dit leek niet haar dag te worden.
De rit voerde eerst naar Hokitika, een plaatsje van wel 2000 inwoners dat bekend staat om de vele jade ateliers. We brachten een bezoekje aan de Jade Factory, waar een aantal mannen en een vrouw de jade aan het bewerken was. Ze vertelden uitgebreid over wat ze aan het doen waren, en lieten ons voelen hoe zwaar pouanamu, oftewel greenstone, is.
Hierna moesten we eerst een goed ontbijtadres vinden. Na enig zoeken kwamen we uit bij een restaurantje waar de jongedames zich te goed deden aan een stack of pancakes met banana, bacon, and maple syrup, en Rob zijn honger kon stillen met een Wild West Coast Breakfast. Ondertussen lazen we ook nog wat typische verhalen in de krant o.a. over de discussie of een opleiding tot prostituée in aanmerking zou kunnen komen voor subsidie.
Hierna werd Nikki van wat extra thermisch ondergoed voorzien, wat hier ook in kindermaten goed te koop is, en gingen Rob, Jamie en Nikki kijken op het strand terwijl Marileen de boekenwinkel doorsnuffelde. Helaas beviel het strand niet zo goed aangezien Nikki haar zus bij het stenen gooien op haar stuitje trof.
Bij de New World werden onze levensmiddelen weer aangevuld en daarna bekeken we nog het leuke St Mary’s kerkje. Helaas was de buitenkant interessanter dan het interieur, al was het wel grappig dat je de naam van een communicantje kon trekken die je dan in je gebeden kon meenemen.
Bij het wegrijden was Jamie helaas weer ongelukkig want ze gooide de deur van de bijrijder dicht, terwijl haar eigen duimtopje er nog tussen zat. Dit leek niet haar dag te worden.
