maandag 16 juli -
De Weg Was Recht, de Weg Was Krom …
De tourist information kon ons niet verder helpen maar nadat we het toll-free nummer van Kaikoura Whale Watch gebeld hadden, terwijl Jamie en Nikki weer een speeltuin uit testten, besloten we toch maar om de westkust te blijven volgen. Onze persoonlijke metereoloog Rob had ook getext dat daar de zon te verwachten was de komende dagen.
Na de mail en site bijgewerkt te hebben, gingen we op weg naar Nelson. Het eerste deel van de rit heette de Queen Charlotte Drive. Prachtig met te veel moois om te geloven. Het tempo lag niet hoog want de weg slingerde omhoog en ook weer omlaag. De koelkast hebben we blijkbaar in bedwang want deze vloog slechts één keer open, ondanks de vele bochten.
In Nelson wilden we eerst de kathedraal nog bezoeken. Bijzonder vonden we hier wel het labyrinth, want daar hadden we nog niet echt over gehoord terwijl het toch een oude Europese gewoonte was. Blijkbaar klopte de sluitingstijd in onze Lonely Planet niet want toen we naaar buiten gingen, sloot de koster gelijk af.
Na de mail en site bijgewerkt te hebben, gingen we op weg naar Nelson. Het eerste deel van de rit heette de Queen Charlotte Drive. Prachtig met te veel moois om te geloven. Het tempo lag niet hoog want de weg slingerde omhoog en ook weer omlaag. De koelkast hebben we blijkbaar in bedwang want deze vloog slechts één keer open, ondanks de vele bochten.
In Nelson wilden we eerst de kathedraal nog bezoeken. Bijzonder vonden we hier wel het labyrinth, want daar hadden we nog niet echt over gehoord terwijl het toch een oude Europese gewoonte was. Blijkbaar klopte de sluitingstijd in onze Lonely Planet niet want toen we naaar buiten gingen, sloot de koster gelijk af.
