Vervolgens hebben we een kampeerplaats geboekt in Brook Valley Holiday Park, een kleine vier kilometer buiten de stad, bij een ware Crocodile Dundee (“didn’t charge you for one child”, en wij maar wachten op het stopwoordje “mate”). Welke plek we uitkozen was hem om het even en we vroegen ons af of er eigenlijk iemand naar gekraaid had als je hier in het donker binnen was gereden, en morgenochtend weer was vertrokken. Zeker gezien de receptie die helemaal achter op het uitgestrekte terrein lag. Een duidelijk voorbeeld van de open, vriendelijke en eerlijke mentaliteit hier.
Hierna terug naar “Nelson City Centre” waar een parkeerplaats snel gevonden was. Een restaurant, afgezien van de overal aanwezige Burger King, duurde wat langer maar dat had er mogelijk ook mee te maken dat het maandag was.
Uiteindelijk belandden we bij de Indian Café, waarbij weer opviel dat het vaak niet om de uitstraling gaat (kleine tafeltjes, stoelen uit een vorig leven, en geen kapstok voor je jas). Het eten smaakte ons echter zeer goed waarbij Nikki weer haar bijna-lijfdrankje L&P (Lemon & Paeroa) bestelde. Eigenlijk viel de korma ons wat tegen, maar misschien vinden we de Honig of Knorr versie gewoon lekkerder. De overige gerechten smaakten prima. Aangezien er in Nelson niets te doen was, gingen we daarna meteen terug naar de campground.