zaterdag 14 juli -
Let’s Go Dutch
Onderweg had Rob ons nog twee plaatsen aangeraden. Een daarvan was Bulls, dat op 40 kilometer van Wanganui ligt. Heel dit plaatsje staat in het teken van de stieren. Zo heet het café Bull’s Eye, het informatiecentrum Inform-a-Bull, en wordt je op de vuilnisbakken op je verantwoordelijkheid gewezen: Be Respons-i-Bull! De aantrekkingskracht van dit plaatsje zit voor ons echter in Dutch Deli, een winkel gespecialiseerd in allerlei Nederlandse producten. Je zou verbaasd staan hoe opgewonden we reageren bij het zien van speculaas, Katja drop, hagelslag en oude kaas. We besluiten een peperkoek en de echte Euroshopper hagelslag mee te nemen om niet helemaal het Hollandse gevoel te verliezen.
De andere plaats die Rob ons geadviseerd had was Foxton, waar prachtige muurschilderingen te vinden zijn. Het kostte ons wat moeite om deze te ontdekken aangezien de SH 1 hier niet door het centrum van het plaatsje gaat. Eerst kwamen we nog langs een rugbywedstrijd waar de kicker net in actie mocht komen. In het centrum nam Marileen toen maar een foto van het HMV hondje op de voorgevel van het Movie Museum. Toen ze daarna, eigenwijs als ze is, de hoofdstraat in liep, werden op de meeste onmogelijke plekken ineens muurschilderingen zichtbaar: de zijkant van de apotheek, de deur die een steegje in leek te leiden naast een ATM machine, de poort bij een huis. Het moet een leuk gezicht geweest zijn om Marileen van links naar rechts over de straat te zien rennen, gevolgd door een stalkende campervan, die dan maar weer langs de kant parkeerde.
De andere plaats die Rob ons geadviseerd had was Foxton, waar prachtige muurschilderingen te vinden zijn. Het kostte ons wat moeite om deze te ontdekken aangezien de SH 1 hier niet door het centrum van het plaatsje gaat. Eerst kwamen we nog langs een rugbywedstrijd waar de kicker net in actie mocht komen. In het centrum nam Marileen toen maar een foto van het HMV hondje op de voorgevel van het Movie Museum. Toen ze daarna, eigenwijs als ze is, de hoofdstraat in liep, werden op de meeste onmogelijke plekken ineens muurschilderingen zichtbaar: de zijkant van de apotheek, de deur die een steegje in leek te leiden naast een ATM machine, de poort bij een huis. Het moet een leuk gezicht geweest zijn om Marileen van links naar rechts over de straat te zien rennen, gevolgd door een stalkende campervan, die dan maar weer langs de kant parkeerde.
