zaterdag 7 juli -
Merrily, merrily, merrily, ...
Terwijl Marileen onder hoogspanning probeerde de website te updaten (sommige mensen waren al ongeduldig aan het worden, sorry hoor, maar we kunnen niet altijd de tijd/plek vinden om makkelijk in te loggen), kwamen Rob en Liam aan voor ook een mocchacino. Nadat Marileen nog even snel geprobeerd had alle mailtjes te beantwoorden (dank voor al jullie goede wensen) gingen we op pad naar Whakarewarewa Thermal Village.
Hier uiteindelijk aangekomen (hoe vaak heeft Rob die rotonde nu rondgereden?) kwamen we precies op tijd voor de voorstelling van traditionele Maori gezangen en dansen, natuurlijk op de toeristen geënt. Jamie en Nikki weerden zich verdienstelijk tijdens de poi-dans, en Rob, Rob, en Liam toonden zich echte krijgers tijdens de haka. Al zullen ze nog wel wat tong-oprek oefeningen moeten doen, en moeten oefenen op het “rollen” met de ogen. Hierna volgde een zeer interessante rondleiding door onze Maori-gids Michael door het dorpje waar 53 Maori’s nog als een zeer hechte gemeenschap leven. We zagen hoe de maaltijden gekookt werden in bakken in de grond waar de warme lucht van de thermische bronnen naar buiten kwam of in een van de hot pools. We kregen een uitgebreide demonstratie en uitleg van het weven met vlas, en kregen uitleg over waarom de doden boven de grond begraven werden. Na afloop zijn wij zelf het gebied nog rond gelopen om te kijken naar de verschillende lakes, mud pools en fumaroles.
Volgende stop was de St Faith’s Anglican Church aan de rand van Lake Rotorua. Rob ging even verder met Nikki’s geestelijke vorming door haar te laten zien dat Jezus inderdaad op het water kon lopen. Het Maori-dorpje waar dit kerkje bij hoort is te vergelijken met Whakarewarewa, met als grootste verschil dat het geen toeristische attractie is geworden.
Hier uiteindelijk aangekomen (hoe vaak heeft Rob die rotonde nu rondgereden?) kwamen we precies op tijd voor de voorstelling van traditionele Maori gezangen en dansen, natuurlijk op de toeristen geënt. Jamie en Nikki weerden zich verdienstelijk tijdens de poi-dans, en Rob, Rob, en Liam toonden zich echte krijgers tijdens de haka. Al zullen ze nog wel wat tong-oprek oefeningen moeten doen, en moeten oefenen op het “rollen” met de ogen. Hierna volgde een zeer interessante rondleiding door onze Maori-gids Michael door het dorpje waar 53 Maori’s nog als een zeer hechte gemeenschap leven. We zagen hoe de maaltijden gekookt werden in bakken in de grond waar de warme lucht van de thermische bronnen naar buiten kwam of in een van de hot pools. We kregen een uitgebreide demonstratie en uitleg van het weven met vlas, en kregen uitleg over waarom de doden boven de grond begraven werden. Na afloop zijn wij zelf het gebied nog rond gelopen om te kijken naar de verschillende lakes, mud pools en fumaroles.
Volgende stop was de St Faith’s Anglican Church aan de rand van Lake Rotorua. Rob ging even verder met Nikki’s geestelijke vorming door haar te laten zien dat Jezus inderdaad op het water kon lopen. Het Maori-dorpje waar dit kerkje bij hoort is te vergelijken met Whakarewarewa, met als grootste verschil dat het geen toeristische attractie is geworden.
