donderdag 26 juli -
I Can See Clearly Now The Rain Is Gone(1/2)
Vanmorgen werden Rob, Marileen en Nikki wakker aan de oever van Lake Te Anau bij een lekker zonnetje. Jamie was echter met geen mogelijkheid wakker te maken. Maar toen we naar het einde van de weg reden om bij het haventje te dumpen, schudde ze vanzelf wakker.
Eerste stop was het informatiecentrum van het Fiordland NP. Hier wilden we informeren naar Caves die we onderweg tegen zouden komen en waar je volgens onze trouwe Lonely Planet in kon. Dat was eventueel mogelijk als je een echte caver was. Dit plan verviel dus en we informeerden naar niet te lange wandelingen in de nabijheid.
Karin, de medewerkster die ons hielp, vroeg of ze in het Nederlands verder kon praten. Toch een grappige ervaring weer, al raak je eraan gewend om eens in de zoveel tijd iemand van Nederlandse komaf te ontmoeten. Jamie en Nikki reageerden wat verbaasder toen ze later binnenkwamen.
We besloten eerst langs het meer naar het Te Anau Wildlife Centre te lopen. Dit was toch iets langer dan de 10 minuten waar onze informatiebrochure het over had. De naam Wildlife Centre vonden we ook wel wat overdreven omdat het voornamelijk een aantal wat zeldzamere vogels betrof. Wel interessant was het om de takahe in levende lijve te zien. We hadden deze vogel, familie van de pukeko, alleen 3x zo zwaar, gisteren in de film gezien, en het Wildlife Centre werkte mee aan het behoud van deze vogel. En ja hoor, ook hier liepen we weer een Nederlander tegen het lijf, dit keer afkomstig uit Perth, en in NZ om te skien.
Onze volgende stop was een langere wandeling op weg naar de zuidpunt. Deze voerde door het regenwoud naar de oever van Lake Manapouri. Het begint bij een parkeerplaats met een hangbrug over de rivier Waiau. De omgeving zou bekend kunnen voorkomen omdat scenes uit LOTR (River Anduin, Dead Marshes) hier zijn opgenomen.
Eerste stop was het informatiecentrum van het Fiordland NP. Hier wilden we informeren naar Caves die we onderweg tegen zouden komen en waar je volgens onze trouwe Lonely Planet in kon. Dat was eventueel mogelijk als je een echte caver was. Dit plan verviel dus en we informeerden naar niet te lange wandelingen in de nabijheid.
Karin, de medewerkster die ons hielp, vroeg of ze in het Nederlands verder kon praten. Toch een grappige ervaring weer, al raak je eraan gewend om eens in de zoveel tijd iemand van Nederlandse komaf te ontmoeten. Jamie en Nikki reageerden wat verbaasder toen ze later binnenkwamen.
We besloten eerst langs het meer naar het Te Anau Wildlife Centre te lopen. Dit was toch iets langer dan de 10 minuten waar onze informatiebrochure het over had. De naam Wildlife Centre vonden we ook wel wat overdreven omdat het voornamelijk een aantal wat zeldzamere vogels betrof. Wel interessant was het om de takahe in levende lijve te zien. We hadden deze vogel, familie van de pukeko, alleen 3x zo zwaar, gisteren in de film gezien, en het Wildlife Centre werkte mee aan het behoud van deze vogel. En ja hoor, ook hier liepen we weer een Nederlander tegen het lijf, dit keer afkomstig uit Perth, en in NZ om te skien.
Onze volgende stop was een langere wandeling op weg naar de zuidpunt. Deze voerde door het regenwoud naar de oever van Lake Manapouri. Het begint bij een parkeerplaats met een hangbrug over de rivier Waiau. De omgeving zou bekend kunnen voorkomen omdat scenes uit LOTR (River Anduin, Dead Marshes) hier zijn opgenomen.
